เชือกศักดิ์สิทธิ์ของญี่ปุ่น

          หลายๆคนอาจจะเคยเห็นเชือกเส้นใหญ่ๆที่ผูกอยู่ตามทางเข้าศาลเจ้าหรือตามต้นไม้ใหญ่ๆในประเทศญี่ปุ่น(อาจจะเคยเห็นจากในหนังหรือในหนังสือการ์ตูน) ซึ่งผมอยากรู้ว่ามันคืออะไร จะเหมือนผ้าสามสีของบ้านเรามั้ย ผมเลยไปลองหาคำตอบมา
          เชือกเส้นที่ว่าชื่อว่า เชือกชิเมะนะวะ เป็น เชือกที่จะแขวนไว้หน้าศาลเจ้า โทริอิ หรือ สถานที่สำหรับประกอบพิธีเกี่ยวกับเทพเจ้า โดยเชื่อกันว่าเชือกชิเมะนะวะ จะช่วยป้องกันสิ่งชั่วร้าย สิ่งอัปมงคลทั้งหลายไม่ให้เข้าไปในบริเวณสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ได้ ซึ่งเชือกชิเมะนะวะเป็นสัญลักษณ์ของความศักดิ์สิทธิ์ และความบริสุทธิ์ตามความเชื่อแบบชินโต เชือกชิเมะนะวะนั้นทำมาจากวัสดุที่เป็นเส้นใยจากธรรมชาติที่เหลือจากการเก็บเกี่ยว เช่น ข้าว หรือเส้นใยที่ใช้ทำเชือกชนิดอื่นๆ

          นอกจากจะใช้แขวนตามสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แล้ว เชือกชิเมะนะวะก็ยังใช้แขวนตาม โยริชิโระ (Yorishiro) หรือที่ๆ วิญญาณสามารถสิงสถิตย์ได้ เช่น ต้นไม้ใหญ่อายุร้อยปี เป็นต้น การเอาเชือกชิเมะนะวะไปแขวนไว้นั้นก็เพื่อแสดงให้เห็นว่า สถานที่แห่งนั้นมีเทพปกปักษ์รักษาอยู่ หากเป็นต้นไม้  การตัดไม้จะนำพาโชคร้ายมาให้ นอกจากต้นไม้ใหญ่แล้ว ก็ยังแขวนไว้ที่อิวะคุระ (Iwakura) หรือหินก้อนใหญ่ๆ ตามความเชื่อของชาวญี่ปุ่นแล้ว ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ ก้อนหิน หรือธรรมชาติรอบตัวล้วนแล้วแต่มีเทพประจำอยู่ทั้งสิ้น(คนที่เคยอ่านหนังสือหรืออ่านการ์ตูนจะรู้ว่าญี่ปุ่นมีเทพอยู่เยอะมาก อาจจะมีเป็นล้านๆ ซึ่งสิ่งของแทบทุกสิ่งจะมีเทพสถิตอยู่)

          ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ (Credit เชือกศักดิ์สิทธิ์ชิเมะนะวะ (Shimenawa)

สถานที่ผ่อนคลายข้างหน้าต่างรถไฟ

                    ข้าน้อยเป็นคนอยุธยาแต่มาเรียนในกรุงเทพ ก็เลยต้องไปกลับระหว่างบ้านกับมหาลัยบ่อย (อยู่หอนะ แต่ต้องกลับบ่อยๆ เดี๋ยวค่าขนมไม่มา เอ้ย เดี๋ยวทางบ้านคิดถึง) แล้ววิธีเดินทางจากอยุธยาไปกรุงเทพก็มีด้วยกันหลายๆวิธี ไม่ว่าจะเป็นรถไฟ รถตู้ รถปล แต่ที่ใช้เดินทางประจำคือ รถตู้กับรถไฟ
                    ถ้าคุณรีบๆหรือตอนนั้นเป็นตอนกลางวันแนะนำว่าโดยสารรถตู้จะสบายกว่า ไม่ร้อน มีรถตลอดเวลา(ยกเว้นช่วงเทศกาลอาจต้องรอบ้าง) แต่ถ้าคุณไม่รีบแล้วและเดินทางในเวลาเย็นๆ ขอแนะนำให้คุณได้ลองนั่งรถไฟดู
                    การเดินทางด้วยรถไฟจะเป็นอะไรที่สบายๆ(ถ้าคนไม่เยอะ) นั่งชมวิวข้างทางไปเรื่อยๆ อย่างเช่นในวันนี้ ข้าน้อยนั่งรถไฟจากอยุธยามายังสถานีบางซื่อ รถไฟออกจากสถานีอยุธยาประมาณ 5 โมง 20 นาที รถแล่นไปเรื่อยๆ ผ่านทุ่ง ผ่านนา ผ่านบ้านเรือน ถ้าคุณได้ลองนั่งริมหน้าต่างให้ลองมองออกไปนอกหน้าต่างดู มองดูทุ่งนาสีเขียวขจี ตัดกับท้องฟ้าสีครามยามเย็น มองดูเหล่านกที่กำลังบินกลับรัง มองดูชาวบ้านที่มีบ้านอยู่ใกล้ๆทางรถไฟ ไม่ต้องคิดอะไรให้มากมาย แค่วางความยุ่งเหยิงในเมืองใหญ่ แล้วดื่มด่ำไปกับธรรมชาติข้างทางรถไฟ ปล่อยให้ลมยามเย็นมาปะทะหน้าให้รู้สึกสดชื่น สูดเอาอากาศบริสุทธ์เข้าไปให้เต็มปอด แล้วคุณจะได้พบกับสถานที่ผ่อนคลายที่ไม่ต้องไปหาที่ไหนไกล
                    สถานที่ผ่อนคลายหาได้ทั่วไปเพียงแค่คุณวางภาระในใจของคุณเอาไว้ก่อน แล้วปล่อยให้หัวใจพาคุณไป แล้วคุณก็จะได้พบกับสถานที่พักผ่อนหัวใจของคุณเอง
                   

เขียนบล็อกครั้งแรก

                   คือไม่มีอะไรมากครับ อยู่ๆก็อยากเขียนบล็อกขึ้นมาซะอย่างงั้น แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี พอดีว่ามีเพื่อนอยู่คนนึงเขาเขียนบล็อกอยู่ แต่ทักเฟสไปเขาก็ดันไม่ตอบสงสัยจะไม่อยู่ ก็เลยต้องใช้งานGoogleเพื่อนรัก เราก็ไปเลือกๆมาสักเว็บนึงเป็นแนวทาง
                 
                   Blogger Build สร้างบล็อก เขียนบล็อก ด้วย Blogger กดเข้าไปดูเว็บนี้แล้วรู้สึกว่าดูดี เลยลองทำตามเขามาจนได้เป็นบล็อกนี้ขึ้นมา

                   บล็อกแรกของข้าน้อยก็เป็นฉนี้แล...แต่แอบรำคาญตรงที่มันกด Tab ไม่ได้เนี่ย